Sekuriti hutang bertindak sebagai kaedah alternatif untuk mengumpulkan dana yang dipinjam. Mana-mana syarikat boleh meletakkan dana percuma mereka di dalamnya, kerana ini anda tidak perlu mempunyai lesen khas untuk menyediakan perkhidmatan kewangan.
Arahan
Langkah 1
Terbitan sekuriti adalah alat untuk menarik sumber kewangan. Bagi pelabur, sekuriti hutang membolehkan anda menerima pendapatan yang ditentukan untuk pemindahan dana untuk penggunaan sementara. Penerbit boleh menjadi kerajaan dan badan hukum. Prinsip ini membezakan antara sekuriti kerajaan dan korporat.
Langkah 2
Jumlah dagangan utama dalam sekuriti dilakukan di pasaran bebas, melalui sistem perdagangan elektronik. Jumlah perdagangan di pasaran hutang adalah urutan besarnya lebih tinggi daripada di pasaran ekuiti, kerana dibeli oleh banyak pelabur institusi, kerajaan dan NPO.
Langkah 3
Bagi pelabur, kelebihan melabur dalam sekuriti hutang adalah kerana tidak adanya keperluan untuk memantau dinamika nilai pasaran mereka, kerana hasilnya sudah diketahui sebelumnya. Sebagai peraturan, keuntungan pada mereka lebih tinggi daripada deposit bank. Kewajiban hutang dikelaskan sebagai sekuriti cair, sejak mereka boleh dijual, dicagarkan, dipinjam atau diwariskan dengan mudah.
Langkah 4
Selalunya, sekuriti hutang dikeluarkan dalam bentuk pertukaran wang dan bon, yang berfungsi sebagai bukti bahawa satu orang telah memindahkan sejumlah wang tertentu kepada orang lain pada peratusan yang ditentukan, yang mesti dikembalikan pada tarikh yang ditentukan. Perbezaan antara nota janji janji dan bon tidak signifikan, tetapi secara umum diterima bahawa nota janji adalah sekuriti jangka pendek dengan tempoh matang hingga satu tahun, sementara bon berjangka panjang.
Langkah 5
Bon adalah jaminan yang berfungsi sebagai bukti penerimaan peminjam sejumlah wang untuk jangka masa tertentu dengan pembayaran faedah tahunan. Bon sangat popular di kalangan syarikat penerbit. Ini disebabkan oleh fakta bahawa mereka adalah cara yang lebih ekonomik untuk mengumpulkan dana yang dipinjam daripada menerbitkan saham. Pendapatan bon dibayar dari keuntungan sebelum cukai syarikat, dan dividen saham dibayar dari pendapatan bersih tanpa cukai. Pelabur dengan strategi konservatif memilih bon sebagai kaedah pelaburan. Mereka dianggap sebagai kaedah yang lebih dipercayai untuk melaburkan wang daripada stok. Tetapi, bagaimanapun, terdapat risiko ketika membeli bon. Jadi, sebagai contoh, walaupun kadar faedah tinggi untuk bon kerajaan Yunani (27%), pelabur tidak tergesa-gesa untuk membelinya kerana risiko gagal bayar yang tinggi di Yunani (keengganan untuk memenuhi obligasi hutang mereka). Terdapat corak bahawa bon berisiko tinggi mempunyai kadar faedah yang lebih tinggi.
Langkah 6
Bil pertukaran adalah kewajiban peminjam untuk membayar jumlah yang ditentukan kepada pemegang bil pada waktu dan tempat yang ditentukan. Bil pertukaran boleh dibuat dengan mudah dan boleh dipindah milik. Untuk nota janji, pembayaran dibuat kepada pemegang bil, untuk bil - kepada orang lain yang dinyatakan dalam bil. Rang undang-undang pertukaran boleh ditulis oleh entiti undang-undang dan individu. Dalam kes ini, kehadiran pendaftaran negara tidak diperlukan, yang membezakan bil dari sekuriti lain.
Langkah 7
Sebagai tambahan kepada nota janji janji dan bon, terdapat sekuriti seperti sijil simpanan, helaian gadai janji, IOU, dll.
